Voor zowel mezelf als het schrijven van deze stukjes, wilde ik me inlezen in hoe vervuilend de kledingindustrie nu echt is en op welke manieren consumentengedrag hier verandering in kan brengen. Ik heb al enorm vaak voorbij zien komen dat de kledingindustrie de op één na meest vervuilende industrie is en wilde hier een optimistische draai aan geven: ga maar na hoeveel je kan helpen aan het verduurzamen van de wereld door anders met je kledingconsumptie om te gaan! Het leek me een mooie inleiding om daarna met wat suggesties te komen om anders met kleding om te gaan, maar ik wilde dan wel weten of deze uitspraak klopte.
Zoekend naar waar deze claim vandaan kwam en welk onderzoek daaraan ten grondslag zou liggen, was de boel al snel in te delen in twee kanten: de artikelen die benadrukten dat de kledingindustrie de op één na meest vervuilende is en artikelen die oproepen om alsjeblieft te stoppen met dat te roepen, omdat het simpelweg niet waar is. Ik zal je eerlijk zeggen: ik heb al die artikelen en onderzoeken uiteindelijk niet gelezen. Wel heb ik dit artikel gelezen op De Correspondent van Emy Demkes, die zich met dezelfde vraag bezighield en hier onderzoek naar heeft gedaan. De conclusie? We weten helemaal niet of de kledingindustrie de op één na meest vervuilende industrie is. Wel noemt Emy Demkes een paar andere feiten die wél terug te leiden zijn naar onderzoeken: “Bijvoorbeeld dat bijna drie vijfde van alle kleding binnen een jaar na productie wordt afgedankt en grotendeels in verbrandingsovens of op een stortplaats terechtkomt. En dat de kleding- en schoenenindustrie samen goed zijn voor zo’n 8 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen.”.
We willen graag feiten, getallen, dingen om te laten zien: dit is écht. Want een simpele “de kledingindustrie is erg vervuilend, het zou fijn zijn als deze minder vervuilend zou zijn”, tja, wie voelt zich dan tot actie geroepen? Terwijl dát de kledingindustrie enorm vervuilend is (en mensonterend en dieronvriendelijk, onder meer) inmiddels wel vast staat. Het is lastig. Want ook al weten we inmiddels wel dat getallen ons vaak voor de gek houden, wat hebben we anders om ons aan vast te houden? En dat is waar duurzamere (kleding)consumptie denk ik mee begint: een kritischer consument worden. Cijfers zijn waardevol, maar wel in de juiste context. De verhalen die erachter zitten, de ervaringen, de onderzoeken: die brengen de cijfers tot leven.
Hierboven een ongerelateerde foto van dat ik met mijn haren wapper in een stadstuin, gemaakt door Ruth Hoekstra. De foto dus, niet de tuin.